In sommige bedrijven is het de praktijk: targets voor het aantal facturabel gemaakte uren. Soms tot wel 3 maanden bonus op het jaarsalaris en afgerekend tot op de procent achter de komma.
Het aantal uren dat een medewerker facturabel is geweest in een jaar zegt iets over de efficiëncy van deze medewerker om zijn tijd op projecten te loggen.
Zegt het iets over de impact voor zijn eigen organisatie heeft gemaakt?
Zegt het iets over de impact die de medewerker voor klanten heeft gemaakt?
Je snapt waar ik naartoe wil. Een facturabel uur is geen metric maar een constatering. Meetbare impact wordt niet gemaakt door uren te strepen.
In de economie van vandaag, die zo sterk gericht is op impact, is personeel belonen voor facturabele uren niet logisch meer.
Een mooie metafoor vind ik het betalen van je CV-monteur voor het aantal uur dat hij heeft gewerkt, in plaats van de kraan open te draaien en kijken of er warm water uit komt. Welke zou jij kiezen? Tijd vs. impact.
Als een bedrijf al met targets wil werken zou ben ik voorstander van het werken met een duurzaam en kwalitatief target. Bijvoorbeeld over klanttevredenheid, effect op collega’s of impact op de winst en verliesrekening.
Nog mooier is belonen zonder targets. Het geeft de vrijheid om inzet, mindset, ownership, energie en positieve impact op het eigen bedrijf of klanten te waarderen. Het geeft gelijkheid in kansen ongeacht functie of project. En dat vind ik de moeite waard om voor te werken.