Toyota is een van de grootste automotive leveranciers ter wereld. Als zij bij gesprekken met hun leveranciers gaan zitten en 10% prijsverlaging eisen, dan lukt dat.
Toch is dat niet hoe ze samenwerken.
Samenwerking ontstaat door een wederzijdse waardetoevoeging. Jij geeft mij goederen, ik geef jou geld. Ik kan een huis bouwen. Jij kan eten kopen.
Als je een leverancier helemaal uitknijpt op prijs, is het gevolg dat die leverancier met een lagere marge moet leven en dus aan de organisatorische kant wijzigingen gaat doorvoeren.
Personeel korten of ontslaan.
Stoppen met innoveren.
Levertijden verlengen.
Op korte termijn heeft de afnemer geen last van de ontwikkelingen bij de leverancier en lijkt dus een goede deal te hebben. Op lange termijn is dat nog maar de vraag.
Toyota kan ongetwijfeld een goedkopere leverancier vinden voor bouten en moeren voor de auto’s. En met miljoenen bouten en moeren kan dat een serieuze kostenslag opleveren.
Maar als de leverancier later levert, gaan de wereldwijde levertijden van auto’s uiteindelijk omhoog. Of moet Toyota meer voorraad houden.
Als de leverancier stopt met innoveren, wordt misschien over 5 jaar pas ontdekt dat de auto’s van Toyota al 5 jaar geleden over hadden gemoeten op duurzamere bouten en moeren die minder snel roesten.
Een duurzame keten steunt op samenwerkingen met complementaire toevoeging van waarde en de juiste vergoeding voor gecreëerde waarde en samen nog te creëren waarde.