Uit een vliegtuig springen is – letterlijk – een van de meest tegennatuurlijke dingen die je kunt doen.
Op de aarde af stortend weet je dat je – door de zwaartekracht – je val wel móet stoppen met een parachute.
Anders is het klaar.
Uit een vliegtuig springen doe je waarschijnlijk niet dagelijks. Maar iets vergelijkbaars wel.
De sprong wagen.
Bij alles dat nieuw voor je is, waag je een sprong.
Een sprong in onzekerheid. Kwetsbaar om het mis te hebben. Open voor reacties. Open voor schaamte, angst. En ook open voor trots, blijdschap en verandering, connectie.
Het leuke is dat hoe vaker je springt, hoe meer je leert.
Een sprong hoef je niet alleen te wagen, er zijn zat anderen die mee willen.
Er zijn zat anderen die aan jou willen leren wat je tijdens een sprong moet doen.
Er zijn zat anderen die willen komen kijken naar je sprongen en je supporten.
En elke keer dat je het doet word je beter in springen. En wordt het leuker. En makkelijker.
Als je maar springt, en blijft springen.