De laatste tijd heb ik me verdiept in non-violent communication, een visie (oa. vertaald in een boek) op communicatie. Ik noem dit non-violent communication en geen geweldloze communicatie (de vertaling), omdat ik de term ‘non-violent’ mooier vind. Het is ontwikkeld door Marshall Rosenberg (1934-2015).
Ik heb ontdekt dat we vaak concluderen in plaats van observeren.
We nemen ons oordeel over iemand of het oordeel over wat iemand zegt, aan voor wat hij zegt. Terwijl hij daadwerkelijk iets anders zegt.
In non-violent communication bestaat er alleen compassievolle interactie die gaat over emotie en behoefte, en het met plezier geven van aandacht aan elkaar.
In deze TEDxAmsterdamED talk vind je in 13 minuten de best beschrijvende samenvatting die ik online kan vinden, over wat non-violent communication inhoudt.
Iedereen is gebaat bij een manier van communiceren die compassievol en constructief is op een manier waarop iedereens behoeften kunnen worden vervuld.
Voor mij is het observeren in plaats van concluderen dat me het meest helpt om constructief te communiceren. Daardoor kan ik op onderzoek naar de emotie en behoefte. Om uiteindelijk met plezier bij te kunnen dragen wat ik kan bijdragen aan de ander.