Sommige bedrijven durven risico’s te nemen in hun sociale media beleid: Coolblue, KLM, RUMAG, wendy’s.
Deze bedrijven hebben een cultuur van het omarmen van fouten. Want een fout is een genomen risico. En risico nemen wordt beloond, want loont vaker dan dat het schaadt.
Veel bedrijven hebben een cultuur van schaamte, afstraffing en risicomijding.
Deze bedrijven moeten hun mensen trainen om aan de slag te gaan met social media. Maar áltijd zal het sociale media beleid worden afgestemd met de directeur. En de posts en berichten worden met een schuin oog bekeken door de manager. En ze worden geëvalueerd. En er wordt geschaafd. Nieuwe richtlijnen. Tone-of-voice documenten. KPI’s.
Daar ontstaan perfecte berichten en reacties van.
Roze strik eromheen. Verguld. U. Prachtige zinnen met nog mooiere woorden en geweldige intonatie.
Saai.
Als je cultuur goed zit, hoef je niet precies te weten wat er gebeurt, want je weet dat mensen hetzelfde kompas hebben in elke laag van de organisatie. In elke ziel in je organisatie. De fout-omarm cultuur is uiterst waardevol.
Als je cultuur níet goed zit moet je checks & balances inbouwen. Meetings. Goedkeuring. Afstemming. Bijsturen. En dat voorkomt fouten. Maar het voorkomt vooral ook heel veel goeds.